Bir kaç hafta önce oldukça kalabalık bir toplantıya katılmıştım. Büyük bir kısmını genç arkadaşların oluşturduğu, genç arkadaşların büyük kısmının da başörtülü olduğu bu toplantıda fark ettiğim bir durum oldu. Fark ettiğim bu durum beni çok üzdü. Üzdü, üzdü, üzdü.
Bir süre üzüldüm sonra üzülmek dışında yapabileceğim bir şey olmalı diye düşündüm. Bu durumdan dolayı genç arkadaşların
Yazar: annenotlari
Bugünlerde görüştüğüm arkadaşlarımın pek çoğu 'Anlatsana biraz nasıl geçiyor çocukların ergenlikleri?' diye soruyor. Ben de özet olarak 'hep birlikte büyüyoruz gelişiyoruz' cevabını veriyorum.
Aslında ergen kelimesini pek çok açıdan sevmiyorum ama oralara girmeden genç demek çok daha iç açıcı diyeyim.
Bu dönem oldukça zorlayıcı, bazen insanın gece dua ederken uyuya kalıp sabah uyandığında dua ederek güne başlaması
Hayattan 'tat almak için' tat almaya çalıştığımda çok üzüntülü oluyorum. Yaptığım herhangi bir şeyin amacı o şeyin kendisi olduğunda mutsuz oluyorum kısaca. Yemek yemek için yemek yemek, hava almak için hava almak, mutlu olmak için mutlu olmak, tat almak için tat almak vs vs. Bu üzüntü durumu da bende hiç bir şey yapmama meyli oluşturuyor.
Niye
Bir süredir saçım ciddi şekilde dökülüyor. 25 gün önce kırk yaşımdan gün almaya başladım, durumun şüphesiz yaşın ilerlemesiyle ilgisi var. Genelde dışarıya çıkma hazırlığı sırasında başörtümü takmadan önce tarayıp toplarken elime avuç avuç gelen saçları görünce üzülüyorum, bazen eşime gösteriyorum. O da bana 'bak yine şikayet ediyorsun ama saçının dökülmemesi için birşey yapıyor musun yapmıyorsun,
2019 üniversite tercihlerinin yapıldığı dönemde sosyoloji- psikoloji bölümlerinde okumak ve üniversitelerin çeşitli şartlarıyla ilgili öyle çok soru aldım ki, o günleri online tercih danışmanı gibi geçirmiştim. Gençler sanırım blog profilime google aramalarıyla ulaşarak instagram dm üzerinden sordular. Hatta cevap veremediğim bir tanesi telefonumu bulmuş, sms ile sordu. Çocuğum ne yapıyorsun deyip kızamadım meraklı meraklı her
'Kimsin? Haydi, Ramazan keşfetmene yardım etsin.
Ramazan fakirleri ve açları düşünmekle yalnızca kısmen ilgilidir. Ramazan ayının çoğu, kendi varoluşsal hâlimizin gerçekleriyle ilgilidir. Ramazan'ın bize öğretmeye çalıştığı şeylerin çoğu, sürekli bizimle birlikte olan bir şeyle ilgilidir. Ve o şey, ihtiyaçtır.
Biz, çoğunlukla, ihtiyaçlarımızın çok uzun müddet karşılanmamasına müsaade etmeyiz. Çoğu zaman acıkır acıkmaz bir şeyler yeriz. Susar susamaz