Yemeyip yediren, içmeyip içiren annelerden müteşekkil bir toplumuz biz. Ya da yemeyip yedirmenin tercih değil vazife olarak görüldüğü bir toplumuz diyelim. Fedakar olmayanların kınandığı bir anneler diyarıyız. İnsan gücünün yetmediği bir şeyi kınanmamak için yaparsa, içtenlikle yapmamış olur. Bu zoraki durumdan çok büyük arızaların çıkacağını söylemeye gerek var mı? Yemeyip yedirmeyi can-ı gönülden yapabilenlere eyvallah. Can-ı gönülden yapan