Bundan sonra Gezi olayları ile ilgili hiç bir şeyi takip etmeme kararı aldım.
Yalanla doğrunun birbirine karışmasını saymıyorum.
İnsanların birbirine karışmasını saymıyorum.
Gözümün önünde 16 yaşındaki bir başörtülü kızı defalarca kez aşağılayan, hayvan muamelesi yapan bir insanın, bana eylemcilerden birinin “biz de sizin gibiyiz” anlamındaki sevimli dost mesajını gönderip ruhumda yaşattığı karmaşayı saymıyorum.
Daha bir çok şeyi saymıyorum. Geçtim.
Ben sadece zaman kaybettiğimi anladım.
Merakın hiçbirşeyi değiştirmediğini, sonuçların da biz izliyoruz diye değişmeyeceğini anladım.
Zaten görevimi yaptım. Binlerce değil belki ama yüzlerce okuyucum var.
Onlara sağduyu çağrısı yaptım.
Tv ya da internet başında onun bunun yazdığına bakmak, ne olmuş ne bitmiş diye sersem olmaktansa çıkar bir çocuğun başını okşarım kendi çocuklarıma evime biraz daha zaman ayırırım ruhuma daha iyi gelir.
Bugün okuduğum şu yazıda ne güzel söylemiş:
İçinde bulunduğumuz günler, haber orucuna başlamak için en elverişli günlerdir. Buna cesaret edebilenler, dünyanın fâni ve faydasız hadiselerinden uzak geçirecekleri birkaç gün sonunda üç şeyi birden fark edeceklerdir:
(1) Onlar ilgilenmedi diye dünya batmamıştır.
(2) Dünya yine aynı dünyadır; aradan geçen zaman içinde birşey kaçırılmış değildir.
(3) Bu süre içinde olup bitenlerden habersiz kalmakla ilim ve irfan yönünden hiçbir kayıp yaşanmamıştır.
Dün akşam Twitter’da birşeylere bakarken Mehmet Ali Birand’ın hesabını görüm, onu takip ediyordum.
Yaşasaydı şimdi ne kadar hararetli şekilde program yapar, şöyle yorumlar yapardı diye düşündüm.
Ama şimdi mezarın içinde sessizce yatıyor. Bu dünyadaki hiç birşey onu ilgilendirmiyor, ilgilendiremez. Çünkü başka bir boyutta.
Bir bakıma ben de ona benziyorum. Ben de geleceğin ölüsüyüm.
Ve madem ben belki 30-40 sene belki daha az kalan bu dünya ömrümle ahirete hazırlanmaya çalışan bir insanım.
Ve madem ölüm ölmüyor ve ömür bir sermayedir gidiyor.
Ahiret hayatının azameti ve şaşaası yanında çok sönük kalan bu hakir dünyanın değiştiremediğim küçük hadiselerine daha fazla bakmayacağım.
Ve çok huzurluyum.
