Oğlum Zülfikar bu yıl ilkokula başlıyor. 1. sınıflar 1 hafta erken başlayacakları için bu Pazartesi başlıyoruz yani. Çoğu anne gibi ben de okul sorunları da başlayacak şimdi diye kaygılanmaya başladım. Yaşadığımız zaman mı desem yüzyıl mı, medyası, etraftaki kötü örnekleri, çevresi şusu busu; herkes anne babaları kaygılandırma konusunda ittifak halinde zaten.
Napayım da çocuğum okulu sevsin, zorluk çekmeyelim gibi kaygılarım için bir şeyler düşündüm. Sorunlar mutlaka olacak şüphesiz ama okulun başlama zamanını eğlenceli bir merasime çevirerek hem kendimizin hem çocuğun korkularını oldukça azaltmak mümkün.
Biraz Osmanlı’nın “Amin Alayı” uygulamasından ilham aldım, bu gibi zarif uygulamalarını dahice buluyorum.
Amin alayı, çocuğun okula başladığı günü adeta törene ya da eğlenceli bir şölene çeviren bir uygulama imiş. “Amin” ismi, çocuğun evinin önünde toplanan yakınların, eş dost ve mahallelinin; dua merasimindeki güzel dileklere ve dualara sürekli hep bir ağızdan“amin” demesinden gelirmiş.
Dua merasiminden sonra, ailenin maddi durumuna göre davetlilere yemek verilirmiş. Çocuk en güzel elbiseleriyle sokaklarda at üstünde dolaştırılır, mektebe gidip ilk dersini alacağı zaman da en önde çocuğun elif basını, arkasında okulda oturacağı minderini taşıyan birisi, arkasında ata binmiş çocuk, onun arkasında çocuğun babası ve alaya katılan diğerleriyle birlikte mektebe gidilirmiş.
Ay çocuğu ne kadar onare eden bir merasim değil mi! Hayal ediyorum da duygulanıyorum, ağlayasım geliyor.
Tıpkı bayramlar gibi, evde tatlılar ikramlar hazırlanırmış.
Çocuklar amin alayı zamanında yapılan hazırlıklardan kendilerini pek önemli hissederlermiş.
Amin törenleriyle ilgili biraz daha bilgi için Devletşah’ın yemek dergisindeki bu bölümde 24. sayfaya bakabilirsiniz. Google’da bolca bilgi var.
…………………………………
Bizim milli eğitim de, ilkokulları bir hafta erken başlatıp ilk haftayı eğlencelerle geçirerek biraz şölen havasına sokma gayreti içine girdi galiba. Ama evde de şölen ve bayram havası yoksa, hele de çocuk evdeki kaygı ve korkuyu hissediyorsa, yeni sorunlar oluşturan bir varlık olduğunu duyuyorsa (anneler birbirleriyle konuşuyorlar bakalım ne olacak okul açılınca, yeni dertler başlıycak vs vs. diyorlar çocuk duymuyor sanıyorlar herhalde) okuldaki eğlence elbette işe yaramıyor.
Neyse benim okul açılış günü için planladıklarım:
1-Oğlumun çok sevdiği şekerpare tatlısı ve okul başlıyor pastası yapmak.
2-Ufak bir hediye düşünmüştüm ama yok doğumgünü gibi olmasın şimdi dedim. (Hep bir şeyler alınarak mutlu olmasınlar hem. Mutlu olmaları için hep hediye koymayalım illa böyle anlara) Süslü kağıtlara babasından ve benden küçük dua ve dilekler yazıp, okula gitmeden önce ona seçtirerek okumak ve hep beraber amin demek. Bu devirde alay mümkün değil maalesef 🙂 Çocuğun at üstünde okula kadar gittiğini ve tüm ailenin mahallelinin peşi sıra takip ettiğini filan hayal edip gülümseyeceğim sadece 🙂
3-Pazartesi günü, bugün çok özel bir gün mesajı vererek çiçekli miçekli süslü bir kahvaltı hazırlamak. Okula öğleden sonra gideceğiz.
4-Belki hafta içerisinde özel yerlere gezmeye çıkmak. (Adalar’a gitsek güzel olurdu)
Tüm bunların hepsi haftaya yayılabilir. Çocuğunuz okula bu sene başlamıyorsa bile, 2. 3. sınıfta ise bile siz de yapabilirsiniz. Kendilerini önemli hissediyorlar ve sevildiklerini anlıyorlar.