Tuvalet Eğitimi Hikayemiz

Sonunda tuvalet eğitimi maceramız bitti. 11. günde söylemeye ve söylediği için mutlu olmaya başladı oğlum. Her söylediğinde de mutlu oluyor, galiba normal hayata dönüyoruz. Tuvalet eğitimi hakkında bilgi almak için tuvalet eğitimimizin 10. gününde siteye koyduğum Çocuğuma Nasıl Tuvalet Eğitimi Vermeliyim? yazısını okuyabilirsiniz.

İşte bizim hikayemiz:

Tuvalet eğitimine başlamak için hiçbir yere gitmek zorunda kalmayacağım bir haftayı bekledim. Son hafta arkadaşlarla piknik ve komşunun düğününü de atlattıktan sonra, bu hafta başlayabiliriz dedim, ve 2 Haziran Pazartesi günü başladık.

Benim unutkanlığıma bakın ki bugünün oğlumun doğum günü olduğunu unutmuşum. (Zaten evlilik yıldönümü, kendimin ve eşimin doğum gününü de, bak unutma Büşra kadınlar böyle günleri unutmazlar diye kendime telkinlerde bulunduğum halde yine unuturum.) Neyse 2 haziran günü öğlene doğru ?aaa oğlum bugün senin doğum günündü? dedim ama iş işten geçmişti bir kere, bezi çıkartmıştık tekrar takmak olmazdı. Doğum gününde olmaz mı olur, ama böyle çişli kakalı bir devreye oğlumun doğum gününü geçirip başlamak isterdim, ya da tam o günde başlamak istemezdim. Ama kader…

Lazımlığı koridora koymuştuk, ve oraya çiş yapılacağını çokça tekrar etmiştim son aylarda. Buzz Light Year oyuncağının çişini oraya yaptırmıştık defalarca. Oğlumun artık oraya çiş yapılacağını epey anladığını düşünüyordum. (O kadar da çabuk anlamazmış oysa ki) Artık çişini oraya yapacağız diyerek o sabah bezi çıkardım.

1. gün(Ptesi): Lazımlığın başına geçip ?çişşşşşşşşşşş? diye uzun uzadıya tekrar ederek bekliyorduk ama oğlumdan bir şey çıkmıyordu. Kendisi de gülerek ve keyif alarak ?çişşş? diyordu ama bir şey yapmıyordu. İlk çişini yapana dek epey dayandı ve sonunda babasının bilgisayar sandalyesine ilk çişini yaptı ben uzaktayken. Lazımlığın başında çişşşş demelerimize rağmen, 4-5 defa ortalığa yaptı o gün, ve hep ben yokken yapıyordu, çişini yaparken bir görsem de lazımlık tasını tutuversem diye bakıyordum ama sadece çiş göletiyle karşılaşıyordum. Alıştırma külotlarını da giymek istemiyordu.

2. gün(Salı): Pek bir gelişme olmadı çişin gelince oraya yapalım tamam mı demelerimi ve vaad ettiğim ödülleri duymazlıktan geliyor gibiydi. Sadece Buzz Light?ın çişini yaptırıyordu. Ben olmadığım zaman, genellikle bebekle ilgilenirken bir yere salıveriyordu. Her bırakışında iyi ki halıları kaldırmışız diyordum. O gün babasının odasında ben bebeği uyuturken kakasını ve çişini yapmış odanın ortasına. Kakasını görünce dehşete düşmüş ben ne yaptım der gibi ? Bugün başında nöbet bekler gibi bekledim lazımlığın tasını göstermeden. Ve uzaklaşıyor gibi yaparak çişini bekledim. Uzaklaşıyor gibi yapmalarımın birinde salıverdi ve hemen tası tuttum önüne.

3. gün(Çarş): Yine aynı.Ben nöbet bekliyorum çaktırmadan, oğlum salıverirken önüne tası yetiştirmeye çalışıyorum. Allah Allah bu iş böyle mi başlıyormuş, herkes aynı şeyleri mi yaşıyormuş diye düşünmeye başladım. Oğlum çişini salınca ?gitti gitti? diyordu daha ilk günden. Öyle dediğine tutmak istiyor ama tutamıyor gitti diyor herhalde diye düşündüm. O gün tas tutma işini baya sıkı tuttum. Akşamı oğlum çişini söyledi ve süper mutlu oldum tabi, lazımlığa yaptık ve gece yatmadan önce bir daha söyledi. Ancak o gece oğlum gece kalkıp çişini söylediğinde (gece de bez bağlamadım hiç) bebeği de uyandırdığı için bebeği mi tutayım oğluma mı koşayım şaşırdığım, daha önce bu yazıda anlattığım zor anları yaşadık ve oğlum çişini salıverdi yere yine.

4. gün (Perş):O sabah yanıma geldi çişini söyledi ama kaka yapan bebeğin altını yıkadığım için hemen koşamadım (önceki yazıda anlatmıştım yine o anı), ve oğlum salıverdi. Sonrasında sanki çişini hiç söylememiş gibi ortalığa yaptı o gün ve benim tası önüne yetiştiremediğim anlarda yaptı hep. O gün çocuklar öğlen uykusundayken siteyi güncelledim, yaşadıklarımı yazdım. Moralim oldukça iyiydi. Ama beni birazdan neyin beklediğini bilmiyordum. Akşam üstü civarı tası yetiştirdim önüne tam yaparken, bu sefer de pipisini tutup özellikle tasın dışına çevirdi ve dışarı yaptı. Aynısını bir sonraki çişte de yapınca biraz kızdım ve hayal kırklığı yaşadım.. Acaba ne demek istiyordu tepki mi veriyordu? Herhalde gece bebek yüzünden ve sabah yine bebek yüzünden bakamadığım için kızdı diye düşündüm. Veya başka bir sebebi olabilirdi.

5. gün (Cuma): Bugün benim bunalım günümdü. Hem çocuklar sabah çok erken uyandılar, hem de öğlen uyku saatleri planladığım gibi olmadı. Yapmak istediğim bir çok işi yetiştiremedim. Hem de 3. gün söylediği halde oğlum çişini ortalığa bırakmakta ısrar ediyordu, moralim çok bozulmuştu. Tası fırlatıyor, kendisini lazımlığa yanaştırmaya çalıştığımda bağırıp çağırıyor lazımlığı tekmeliyor, deviriyordu. Çok kızgın ve sinirliydi. Tüm gün kakasını yapmasını beklediğim halde yapmadı. Ne zaman ki bebeğin altını almaya başlıyorum oğlum bırakıyordu çişini, bebeği emzirirken, bebeği uyuturken bırakıyordu. Bebek olmasa daha mı kolay alışırmış acaba diye düşündüm ama çaresi yoktu, bebek varken de alışmayı öğrenmesi gerekiyordu. Akşam olunca bugünün bittiğine çok şükrettim. Oğlumun da benim anlayışıma ihtiyacı vardı belki

6. gün (Ctesi): Önceki güne göre biraz daha toparlandım. O sabah tam bebeği yıkamaya başladım banyoda, ilk suyunu döktüm, bir de ne göreyim oğlum yanımızda kakasını banyonun kapısının önüne yapıverdi. Ne yapsam bebeği yıkamaya devam etsem oğlum iyice alınacak, hem de her yere yapacak hala yapıyor. Bebeği banyo paspasının üstüne bıraktığım gibi oğlumun yanına koştum, şortunu çıkardım. Bebek emekliyor pıtır pıtır, kakaya gelmesin diye hemen temizledim ortalığı. Aferin oğlum ne güzel yaptın rahatladın bak, bundan sonra lazımlığa yapacağız değil mi filan dedim. Apar topar bebeği yıkadım bu arada.

İlk kakasının bebek uyurken hadi oğlum babanın yanına git dediğimde yapmıştı, ikinci kakasını da bebeği yıkamaya başladığımda yapmıştı. Evet bu işin bebekle ilgisi vardı kesinlikle. Oğluma ekstra anlayış göstermeye çalıştım bunu anladıktan sonra. Ne zaman bebeği kucağıma alsam sürekli oğlumla konuşmaya başladım, ben seni çok seviyorum biliyor musun, istersen sen de gel kucağıma gibi şeyler söylüyordum. Zahiren bebekle ilgileniyordum ama oğlumla konuşuyor onu güldürüyor eğlendiriyor, bebeği bir kolumda emzirirken onu gıdıklıyor saçlarını okşuyordum. Bebekle ilgilenirken kendisini ihmal ettiğim hissine kapılmasını engellemem gerekiyordu.

Bir de tuvalet eğitimine başladığımızdan beri hiç dışarı çıkmamıştık. Bu da oğlumu bunaltan şeylerden biri olabilirdi, mutlaka her gün olmasa da ?hemen hemen her gün? denilebilecek sıklıkta dışarı çıkardık oğlumla. O gün alıştırma külotunu giymeye ikna ettim ve bebeği uyutup dışarı çıkardım oğlumu. Yanımıza yedek külot şort ve tabiî ki lazımlığın tasını da aldık. 3 saat gezdik. Dışarıda yine bıraktı çişini, değiştirdik. Yolda lazımlığa yapmayacağını bildiğim halde lazımlığı çıkarıp hadi buna yap diye teklif ettim, tabi yapmadı.

7. gün (Pazar): Yine bırakıyordu ama galiba söyleyerek bırakıyordu artık oğlum. Yanıma geliyor söylüyordu, pipisini tutuyordu ama lazımlığın başına geçmeyi red ediyordu. Tutabildiği kadar tutuyor tutamadığı yerde ve çoğunlukla yoğun duygulu bir anda, kahkaha atarken ağlarken salıyordu çişini. O gün yine dışarı çıkardım, bu işe alışması için mutlu olması ve rahatlaması gerekiyor diye düşündüm. En azından kaka için lazımlığa yanaşması gerekiyordu, bunun için de lazımlığın üstüne napoliten çikolatalardan yapıştırdım. Yanına gitti hepsini aldı açtı yedi. Farklı çikolatalarla bu işlemi tekrarladım Pazar günü.

Bu arada geceleri bizim için daha kolay geçiyordu, oğlum gece 2 de ve sabah 5?te süte kalkar. Bu kalkma anlarında uyku sersemi olduğu için tutmayı pek beceremiyordu, tası önüne tutuyordum yapıyordu. Bazen daha kalkarken yatağa yapıyordu, bazen de kalkıp yere yapıyordu. Ama dediğim gibi çarşafın kuru kaldığı gece çok oldu, geceleri daha kolaydı işimiz. Uyurken yapmıyor, uyanırken ya da uyandıktan sonra yapıyordu. Yatağa da yatak pedlerinden koyuyordum.Üstüne çarşaf yayıyordum.

Pazar gecesi tuvalet eğitimi ile ilgili bir sürü yazı okudum. Bazı sitelerde bezi hemen çıkarmak değil de yavaş yavaş çıkarmak tavsiye ediliyordu. Acaba yanlış mı yaptım bezi birden çıkardım, alıştıra alıştıra mı yapsaydım diye tereddüt ettim. Ama bu saatten sonra tekrar bez bağlamak çocuğun kafasını daha çok karıştırır diye düşündüm. Bu şekilde öğrenebilirse öğrenir, yoksa 1 ay deneriz olmazsa geri döneriz diye düşündüm.

8. gün (Ptesi): Çiş aynen devam, söylüyor ama yapmıyor tutuyor. Ama akşam kakası gelince söyledi ve lazımlığın başına gitti. Sanırım artık anlamıştı bu kaka benden sürekli çıkıyor ve bunu ortalığa değil de bir yerlere yapmam lazım diye düşündü. Lazımlığa yaptı. Kalan bir kısmını babasının terliğinin üstüne yapmış ama olsun, bir sonraki kakada daha başarılıydı.

9. gün (Salı): Çişi söylüyor ama yapmıyor tutuyordu. Moralim birkaç gün önceye göre oldukça iyiydi. Denediğim yöntem doğru 1 ay deneyeceğim, olmazsa çocuk hazır değil demektir, 1 ay deneyip olmazsa bez bağlarız, yaz sonuna bırakırız diye karar aldım. İçim rahat. Evin içinde oluşan çiş göletlerini silmeye devam, geçen 9 gün içinde evde yıkanan çamaşır ve çarşaf sayısı belli değil. Atılan çişli bezlerin haddi hesabı yok. Oğlum günde 6-7 defa çiş yapıyor ve hepsini ortalığa yapıyor. O akşam kayınvalidem geldi, geceleri altını bezle daha kolay oluyor, uyanmadan çıkar bezi dedi ama hem yöntem değiştirmek istemedim, hem de yaptığımın doğru olduğunu düşünüyordum.

10. gün ( Çarş): Çiş yine aynı. O gün siteye tuvalet eğitimi ile ilgili okuduklarımı özetledim koydum yazı olarak. Akşam kakasını yine lazımlığa yaptı, posta posta yaptığı halde her gelişte gitti 2 şer dk arayla lazımlığa yaptı. Aferin baba sana araba alacakmış dedim, eşim araba getirdi dışarıdan. Kaka tamam galiba ama oğlum çişini söylesin diye hiçbir beklenti içinde değilim, 1 ay deneyeceğiz olmazsa beze geri döneceğiz diye düşünüyorum. Hiç beklenmedik bir şey o akşam oğlum çişini söyledi ve lazımlığın başına geçti yaptı. Gece yatmadan önce de biraz nazlanarak lazımlığa yaptı.

11. gün (Perş) : Çişini söylüyordu ve lazımlığın başına gidersek yapıyordu ama lazımlığın başına gitmek biraz oyun gerektiriyordu, hadi gidelim demeyle gitmek istemiyordu. Oğlumu gıdıklayıp kucağıma alıp karambolle lazımlığın önüne getiriyordum. Yine böyle bir karambol anında ağzımdan çıkan, oğluma tılsım gibi gelen bir kelimeyi de keşf edince sonuç çorap söküğü gibi geldi. O kelimeyi duyunca heyecanlanan oğlum lazımlığın başına geliyor ve çişini yapıyordu. Allahım bugünleri de gördük çok şükür. O gün dışarı çıktık ailecek dışarıda yapmadı, arabaya da yapmadı eve gelince yaptı.

Cumartesi de ailecek bütün gün dışarıdaydık neredeyse, hep söyledi ve söylediği anlar yaptı, hiç bırakmadı. Ve 1 haftadır yani söyleyip yapmaya başladığından beri gayet güzel ve mutlu bir şekilde yapıyor.

İşte hikayemiz böyle, yazı biraz uzun oldu okuması sabır istiyor ama inanın bana yaşaması çok daha fazla sabır istiyor. Bu işte ümitsizliğe düşmemek ve sebat etmek gerekiyormuş. 5. ve 6. günler benim için zor geçti. Vazgeçme aşamasına geldim ama 1 ay deneme kararı aldıktan sonra rahatladım ve rahatlığım çocuğa da yansıdı sanırım ve sonunda oldu.

Tam 2 hafta sonra yani 16 haziran günü temizlik yaptım ve halıları tekrar serdim. Hala o temizliğin devamı olan genel temizlik yapıyorum kademe kademe çocuklar ortada yokken. Lazımlığı da banyoya koydum. Çok şükür Allahım, normale döndük.