Biliyorsunuz siyasete temas eden konularda yazmayı sevmiyorum.
Ama sadece siyasete değil, barışa, birlik ve güvenliğe de değiyor artık olanlar.
Ve gerçekten duygularımı da ifade etmek istiyorum.
Gezi parkı eylemi ağaçlar kesilmemeli diyen sağduyulu birkaç yüz insanın eylemiyken, benim gibi gidemese de içinden destek veren bir sürü insan vardı.
Ne zamanki kemikleşmiş belli bir zihniyetin eylemine dönüştü, toplumda tamiri yine yıllarca sürecek düşmanlıklar kavgalar başladı.
Evet, Erdoğan dediğim dedik bir insan ve bardağı taşıran damla onun geri adım atmaması oldu.
Ama bardağı dolduran esas kısım, sokakta başörtülü insan görünce hala sinir olan bir kafa yapısının içinde biriktirdikleri.
Evet biber gazı ve şiddet olmamalıydı, yazmaya bile gerek duymamalıyım bunu.
Ama bence sorunun sebebi orantısız güç ve biber gazı değil.
Bir şey olsa da patlasak diyen insanlar ortam buldular kendilerine, hepimiz farkındayız.
Ve şu an, biz yaptık oldu kanunlar istemiyoruz diyenlerle, Tayyip gibi imamhatiplileri başörtülüleri istemiyoruz diyenler birbirine karıştı.
Ve yandaş olmayan Halk Tv gibi medyanın da katkılarıyla, olay kendini son yıllarda ulusalcı diye tanımlayanların eylemi haline dönüştü. Tabi Taksim'deki TKP ve diğer kominist örgütlere ait bayrakları da eklemek lazım.
Yine başörtülü insanlar sokakta taciz edilmeye aşağılanmaya başladı.
28 Şubat sonrası bazı kareleri aynen yaşamaya başladık.
Peki neden bu patlama noktasına geldi bu insanlar?
(Bakın anlamaya çalışıyoruz. Onların zamanında bize yapamadığı empatiyi her başörtülü arkadaşımın yapmaya çalıştığını görüyorum ben..)
Bence eskiden dindar insanlara yapılanları, bu hükümet de kendilerine yapacak diye korkuyorlar.
Alkol tamamen yasak olacak diye korkuyorlar. Yavaş yavaş herşey değişecek ve Türkiye İranımsı bir yer olacak.
Bizi doğru dürüst tanımadıkları için, İran'dan hoşlandığımızı falan sanıyorlar.
İdeoloji manyağı olduğumuzu düşünüyorlar.
Birilerinin başı kamu kurumlarına girerken zorla kapatılsa, biz de sessiz kalırız sanıyorlar.
Birileri başı açık diye üniversiteye alınmasa, biz de onlara "ee napalım devletin kuralı bu" deriz sanıyorlar.
Ya da bir gün gelir kocaları namaz kılmıyor diye işten çıkartılır da, "ee ekmek parası için inançları değerleri bir tarafa bırakacaksın" diyeceğimizi filan sanıyorlar.
Askerlerin başörtülü karıları, kendilerini kızkardeş gibi tanıtıp, eş oldukları anlaşılmasın diye 3 ayda bir evden eve taşınıp, kocalarının arabalarının arkasında üzerlerine örtü örtülü şekilde kendi evlerine girip çıkmışlardı ya bir dönem.
Bunları yaşayacaklarını ve bizim de oh olsun diyeceğimizi sanıyorlar.
Bu millet bunları yaşadı da bugün sizin çıkardığınız kadar velvele koparmadı.
Ama siz bunları yaşamayı hayal bile edemezsiniz! Yüreğiniz yetmez.
Bizi biraz tanımaya çalışırsanız, size bunları asla yaşatmak istemediğimizi, istemeyeceğimizi, birileri yaşatırsa sessiz kalmayacağımızı anlarsınız!
Tabi kabuklarınızdan çıkıp onu bunu öcü böcü olarak adlandırmayı bırakıp, önyargılarınızı tıraşlayabilirseniz.
Biliyorum kolay değil.
Ama yardım ediyoruz size işte.
Daha ne istiyorsunuz?
Provakasyonlara alet olup, ülkenin çatışmasına sebep olmayın.
Diyelim hükümet düştü, diyelim istediğiniz oldu sonra ne olacak. Belki erken seçim.
Bugün Erdoğan'a yanlış yapıyorsun diyen bir çok insan gidip oyunu hiç itimad etmediği CHP'ye mi verecek sanıyorsunuz. Karikatür dediği Kılıçdaroğlu'na mı verecek sanıyorsunuz.
28 şubat sonrası kötü dönemi yine yaşamayalım diye korkudan bir sürü dindar insanın oyunu AKP'ye vereceğine adım gibi eminim.
Yine AKP kazanırsa yine mi isyan edip düşürmeye çalışacaksınız.
Olan kargaşalarla gerilen ülkeme ve insanıma olacak. Ekonomiye olacak, hoşgörüye olacak.
En iyisi siz gelin birbirimizi tanıyalım.
Bizim hiç kimseye karşı "biz de size aynısını yaparız" şeklinde hissetmediğimizi anlayın artık.
Bize yapılanların, size yapılmasını istemediğimizi lütfen anlayın artık.
Anlamanız için başka napabiliriz?
