Geçtiğimiz günlerde salonda öylece otururken eşim 'galiba okulları hiç açmayacaklar kendimizi hazırlasak iyi olur' dedi.
Olur mu öyle şey yaaa, öfffffff, ama yaa, de git bi yaa filan demek istedim. Galiba dedim.
Bugünlerde 1900lerin başında ve ortalarında bugünlere dair yapılan tahminleri düşünüyorum. Sosyoloji okurken de çokca üzerinden geçtik.İşte 900lerin başında geleceğin şöyle şöyle olacağı düşünülüyormuş, çok farklı
Kategori: EĞİTİM OKUL
Bir anne vardı.
Anneliğimi nasıl iyileştirebilirim sorusuyla yaşıyordu.
Elinden gelen herşeyi yapmaya, tüm emeğini ortaya koymaya hazırdı.
Çocuklarıyla güçlü bağlar kurmak galiba işin en kritik noktasıydı.
O çocuklarında yaralar açmayacak, yaralarını saracaktı.
Şiddet mi, şiddetin ve öfkenin öncüllerine bile öyle bir düşmandı ki...
Çocuklarını sorumluluk sahibi, aklı vicdanı yerinde kişiler olarak yetiştirme hayali de kuruyordu.
Fikrine ilmine
Yaşım kırka yaklaşırken üniversite okuma işlerine girmemle ilgili epey soru alıyorum. Soruların bazısı çocuklarla nasıl yürütebildiğim, bazıları eşim, bazıları çalışma hayatı düşünüp düşünmediğim, bazıları anneliği tercih etmeyi/ önemsemeyi bırakıp öteki taraftan(?) mı bakmaya başladığımla ilgili olabiliyor. En başından anlatayım.
2015 yılında bir gece uyumak üzere kafamızı yastığa koyduğumuzda eşim şu an yaptığı işten farklı işler de
2019 üniversite tercihlerinin yapıldığı dönemde sosyoloji- psikoloji bölümlerinde okumak ve üniversitelerin çeşitli şartlarıyla ilgili öyle çok soru aldım ki, o günleri online tercih danışmanı gibi geçirmiştim. Gençler sanırım blog profilime google aramalarıyla ulaşarak instagram dm üzerinden sordular. Hatta cevap veremediğim bir tanesi telefonumu bulmuş, sms ile sordu. Çocuğum ne yapıyorsun deyip kızamadım meraklı meraklı her
'Kimsin? Haydi, Ramazan keşfetmene yardım etsin.
Ramazan fakirleri ve açları düşünmekle yalnızca kısmen ilgilidir. Ramazan ayının çoğu, kendi varoluşsal hâlimizin gerçekleriyle ilgilidir. Ramazan'ın bize öğretmeye çalıştığı şeylerin çoğu, sürekli bizimle birlikte olan bir şeyle ilgilidir. Ve o şey, ihtiyaçtır.
Biz, çoğunlukla, ihtiyaçlarımızın çok uzun müddet karşılanmamasına müsaade etmeyiz. Çoğu zaman acıkır acıkmaz bir şeyler yeriz. Susar susamaz
İlk anne olduğum yıllarda, çocuğumun sağlıklı bir psikolojiyle yetişmesinin kendi annelik tutumlarım sonucu gerçekleşebileceğini düşünüyordum. Bir bakıma öyle olduğu inkar edilemez ancak sorun şu ki, çocuğun üzerinde bu kadar etkili bir varlık olduğuma dair telkinler ve kendime yaptığım baskı, büyük bir strese, paniğe ve birşeylerin altında kalmışım hissine neden oluyordu.
Doğru davranmama değil de, daha çok