Sanırım her bahar içimde taze bir spor yapma isteği doğuyor. Baharla birlikte gelen enerjiyi insan kaldıramazsa karşılayamazsa yorgunluk, kaldırabilirse dinçlik oluyor sanki. Bütün kainatın hareketine ve uyanışına uyum sağlayabilmek için spor yapmak gerekiyor biraz.
Benim durumumsa bu sefer farklı, kilo almak için de spor yapıyorum biraz. Çünkü halsizlik durumum vahim.
Yemedikçe zayıflıyorum, zayıfladıkça güçten düşüyorum, güçten düştükçe kolumu kaldıracak halim kalmıyor ve her yerim çok fazla ağrıyor.
Spor yapınca vücutta kan dolaşımı hızlanıyor ve iştah açılıyor. Sabahları basit egzersiz hareketleri yapıyorum. Makas, bel kıvırma gibi. Önceki yıllar spor yapmak benim için eğlenceydi, artık ihtiyaç. Biraz canlanıyorum.
Aslında içimde acaip derece birşeyler yapma isteği var. Baharla gelen enerjinin hepsini toplayasım var. Şuraya da gideyim oraya da, şu daveti kaçırmayayım, şu konuda da bir yazı yazayım, çocuklarla şunu yapalım vs. Hele bir de erken kalkınca manyak gibi birşeyler yapma enerjisiyle kalkıyorum. Ama beden güçsüz kalınca onca şey daha çok yoruyor.
Her sabah sırt ağrıları, kol bacak kasılmaları ile yataktan kalkıyorum. Eşime spam maille gelen reklam sayesinde şu sırt yeleğiyle tanışmıştık. İlaç gibi geldi. Bir kaç gün takmayayım sırt ağrılarımdan yaşlılar gibi enin ediyorum. Bir de benim gibi uzun boylu insanların genel sorunu sırtın kamburluğa meyli 30’lu yaşlarda durduramazsan yerleşiyor. Onun için de uğraşıyorum. Bu yeleğin faydası oluyor.
Baharı çok seviyorum. Böyle yorgun, aciz, miskin, sırt ağrılı, bel ağrılı karşılamak istemiyorum. Önceki yıllarda olduğu gibi zıplayarak, koşarak karşılamak istiyorum. Bedenimi biraz canlandırmam lazım. Dua edin bana lütfen.