Neredeyse 20 gündür hiç yazmamışım siteye. Aslında öyle ara verme niyetim yoktu ama çocukların yıl sonu gösterileri hazırlıkları ve çekilmesi gereken 20’lik dişlerimin 1 hafta süren öldürecek gibi ağrısı birleşince yazamadım. Bir de sıcaklar birden bastırınca bir rehavet mi çöktü ne.
Çocukların özel günleri için pastaları kendim yapmayı, elbiselerini kendim dikmeyi seviyorum bir de. Kendimi o işlere kaptırınca offline oldum 🙂
Çocuklarla bu ay daha sakin geçirdik. Sanırım sıcak havalar ve doyasıya bahçede oynamak evdeki kavgalarını ve sıkıntılarını azaltıyor.
Bu ay ne yaşadık ne öğrendim diye kendime baktığımda, çocuklar daha minicikken bile fark ettiğim aynı şeyleri fark ettiğimi gördüm. Ben ne zaman ev derli toplu olsun, şöyle kirlenmesin böyle dağılmasın diye o konuya yoğunlaşsam hem kendim geriliyorum hem çocukları geriyorum. Ne zaman rahat olsam, amaan bir çaresine bakarız ağzımızın tadı olsun desem, uyarı yapmasam mutlu mutlu gün geçiriyoruz.
Elbette hayat bu iki durumun sadece birini yaşayarak geçmiyor. Nasıl bir denge kuracağımız da hayatımızın senaryosu işte. Kendime sordum yahu bıkmadın mı yıllardır aynı şeyi anlamaktan. Wallahi anlaya anlaya bitmiyor ki. “Ben rahat olunca aile rahat, herkes rahat; ben stresli olunca aile stresli herkes stresli” ne de büyük bir gerçekmiş öyle.
Neyse çıkarımları bir yana bırakıp anılara geçelim. Dedim ya elbise filan diktim diye, işte kızımın tomurcuk töreni içindi:
Sonra kızımın Kur’an’a geçme kutlaması vardı. Bu ay bir çok pasta yaptım ki sormayın, kek pasta görmek istemiyorum bir süre:
Oğlumun doğumgünü vardı bir de, pek sevmediğim halde yaptık yine. Bu yıl sınıftaki arkadaş grubuyla çok gözlerinde büyüttüler, 6 ay öncesinden bütün çocuklar birbirinin doğumgününü bekliyordu filan 🙂
Bir de okuma bayramı vardı tabi:
Altunizade Kültür Merkezinde oldu, okuma bayramı çıkışında yavrular..
İşte böyle. sırada başka kutlamalar da var. Ay onları da başka zaman yaparız deyip erteledim. Kapasitem doldu.
Bu aylar bir de yaz telaşı olacak, biryerlere gitmeler gelmeler. Allah kolaylık versin tüm ana babalara.